เรื่องย่อ : เรียกได้ว่าเวอร์ชันนี้มีการตีความบทประพันธ์ที่ต่างออกไปจากเวอร์ชันเก่า อิงบทประพันธ์มากกว่าเดิมและขยายความได้ชัดเจนเป็นเหตุเป็นผลมีที่มาที่ไป ไม่มีใครในเรื่องต้องเป็นสีดำสนิท หรือ มีใครสักคนที่จะขาวบริสุทธิ์ ทุกคนล้วนเป็นสีเทาที่ต่างเฉดกันไป หนึ่ง ปณิธี (มิน พีชญา-แฝดพี่)ก็ไม่ได้ร้ายหรือมีความต้องการอย่างไร้เหตุผล เธอเติบโตมากับ แม่ปรียา (มยุรา ธนบุตร) ที่เลี้ยงดูเธอมาคนเดียวแบบคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวด้วยอาชีพขายบริการ ทำให้เวอร์ชันนี้เป็นสองนรีที่เข้มข้นขึ้นและแซบจี๊ดตั้งแต่ฉากแรกกันเลยทีเดียว ภาพจำของเธอตั้งแต่เด็กก็คือการที่แม่พาผู้ชายเข้าบ้านไม่ซ้ำหน้า หาเงินด้วยวิธีนั้นเพื่อเลี้ยงดูเธอให้สุขสบายมีเงินมีทองใช้ไม่ลำบาก มีชีวิตที่ดี นั่นคือสิ่งที่แม่เธอคิด “ฉันจะต้องเลี้ยงลูกคนนี้ให้ดีให้ได้” มิหนำซ้ำเธอยังถูกคนใกล้ตัวล่วงละเมิดทางเพศมาตั้งแต่เด็กอีกต่างหาก หลายเหตุผลที่ก่อตัวกันขึ้นมาทำให้เธอมีบาดแผลทางจิตใจจากเหตุการณ์ในชีวิตจนกลายเป็นโรค นิมโฟมาเนีย (Nymphomania) คือมีความผิดปกติในการควบคุมพฤติกรรมทางเพศ ทำให้เกิดความต้องการทางเพศมากกว่าปกติ ในมิติของตัวละครด้านนี้บทเขียนไว้ให้เรารู้เลยว่าแม่กับลูกไม่ได้เกลียดกัน หนึ่งเข้าใจว่าแม่ทำทุกอย่างเพื่ออยากให้เธอสุขสบาย ซึ่งแม่ก็คิดอย่างนั้นจริง ๆ สองคนรักกันมากห่วงใยกันมาก แต่การแสดงออกทางความรักอาจดูผิดเพี้ยนไปหน่อย