“แป้งร่ำ” (ด.ญ.ทิพย์รดา ไมเออร์) เด็กหญิงวัยเจ็ดขวบ ไม่ยอมพูดจากับใครนอกจาก “ตุ๊กตาวาวา” ตุ๊กตาที่ “ธาดา” (เอกพงศ์ จงเกษกรณ์ ) พ่อของเธอซื้อให้ก่อนจะถูก “พิชิต” (ชาตโยดม หิรัญยัษฐิติ) ชายชั่วที่แทรกตัวเข้ามาเป็นทนายประจำบริษัท ทิพย์พิมานของธาดาฆ่าตายต่อหน้าต่อตา และเด็กหญิงก็จำพิชิตได้แม่นยำ แม้เห็นเพียงเสี้ยวใบหน้า เมื่อสิ้นธาดาแล้ว “นวลทิพย์” (จักจั่น-อคัมย์สิริ สุวรรณศุข) ซึ่งขวัญเสียเพราะสามีจบชีวิตอย่างมีเงื่อนงำกะทันหัน ซ้ำลูกสาวตัวน้อยยังตัดขาดจากโลกภายนอก เก็บตัวอยู่แต่ในห้อง ทำให้เธอตัดสินใจแต่งงานกับพิชิตด้วยหวังว่า พิชิตจะช่วยบริหารงานในบริษัท ทว่านวลทิพย์คิดผิด แท้ที่จริงแล้ว พิชิตไม่ได้ร่ำรวยอย่างที่เธอเข้าใจ ซ้ำยังมี “พุด” (นึกคิด บุญทอง) พ่อที่ติดการพนันงอมแงมจนหมดตัวและ “จัน” (อภิรดี ภวภูตานนท์ )มารดาที่ติดหรูจมไม่ลง ผลาญเงินทองจนหมดสิ้น อีกทั้ง “พิชัย” (กิตติธัช ประดับ) น้องชายเพียงคนเดียวก็หลักลอย นวลทิพย์ที่เริ่มล้าทั้งสภาพร่างกายและจิตใจขอร้องให้ “ลุงเทพ” (สมชาย ศักดิกุล) พนักงานเก่าแก่ของบริษัทพา “อติรุจ” (จรณ โสรัตน์) หลานชายที่เรียนจบด้านออกแบบผลิตภัณฑ์จากมหาวิทยาลัยชื่อดังมาช่วยงานในบริษัท และขอร้องให้ “ธนิดา” (สุชาร์ มานะยิ่ง) หลานสาวของธาดาเข้ามาช่วยงานออกแบบเครื่องประดับ โดยให้มาอยู่ที่บ้านของตน ด้วยหวังว่า แป้งร่ำเคยรักและไว้ใจธนิดามาก บางทีอาจทำให้แป้งร่ำมีอาการดีขึ้น แต่แป้งร่ำก็เอาแต่พูดคุยกับตุ๊กตาราวกับตุ๊กตาเหล่านั้นมีชีวิตจิตใจเหมือนคน กระทั่งคนในบ้านพากันหวาดกลัว ต่างกล่าวขานกันว่าตุ๊กตาในห้องของแป้งร่ำคือ...ตุ๊กตาผี